സാന്ത്വനം 

എല്ലാം മറന്നൊന്നു ഉറങ്ങണം 

അമ്മയുടെ മാറില്‍ തലചായ്ച്ച്

കെട്ടിപിടിചൊന്നുറക്കെ പൊട്ടികരഞ്ഞ്

എല്ലാ സങ്കടങ്ങളും ഇറക്കി വെയ്യ്ക്കണം 

അമ്മ തന്‍ മൃദു സ്പര്‍ശം 

തൂവലായി എന്നെ തഴുകുമ്പോള്‍

എല്ലാം മറന്നൊന്നുറക്കെ കരയണം 

അമ്മ തന്‍ വാക്കുകള്‍ താരാട്ട് 

പാട്ടിന്‍ ശീലായി എന്നില്‍ ചൊരിയുമ്പോള്‍ 

എല്ലാം മറന്ന് ലയിച്ചിരിക്കണം

അമ്മ തന്‍ വിരലുകള്‍ എന്‍ മുടിയിഴകളെ 

തലോടുമ്പോള്‍ ഒരു കൊച്ച് കുട്ടിയെ 

പോലെ കൊഞ്ചി കളിക്കണം 

അമ്മ തന്‍ പുഞ്ചിരി അമൃതായി എന്നില്‍ 

പൊഴിയുമ്പോള്‍ എല്ലാം മറന്ന് 

ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കണം 

അമ്മ തന്‍ മുഖം മനസ്സില്‍ ചേര്‍ത്ത് 

വിറയാര്‍ന്ന കൈ പിടിപിച്ച് ആ പടികള്‍ 

 ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ , എന്നുമൊരു സാന്ത്വനമായി 

സ്നേഹാര്‍ദ്രമായ ആ കൈകള്‍ ഉണ്ടാകണേ 

എന്ന പ്രാര്‍ത്ഥന മാത്രം .....

 

                                (ശ്രീയുടെ വരികള്‍ )